ترکان نوجوان و بازی با برگ سوخته الهاشمی

گستاخی مقامات ترکیه یا همان ترکان نوجوان ، که روزی بنا بود با هیچ یک از همسایگان خود تنش نداشته باشند ، چنان اوج گرفته است که گاه کشور خود را پناهگاه تروریست ها می کنند و گاه خود را طلایه دار حمله نظامی به کشورهای همسایه . این ترکان نوجوان پنهان هم نمی کنند که در رویای عثمانی گری نوینی هستند.

در روزهای گذشته معاون نخست وزیر ترکیه اعلام کرد که طارق الهاشمی، معاون فراری رئیس جمهور عراق که چند روز پیش از سوی پلیس جنایی بین الملل (اینترپل) به اتهام دست داشتن در چندین عملیات تروریستی علیه زائران شیعه و برخی از مقامات امنیتی و شش قاضی در عراق تحت تعقیب قرار گرفته است، به پلیس بین الملل تحویل داده نخواهد داد.

این در حالی است که به گزارش «تابناک»، حکم بازداشت طارق الهاشمی از نوع اخطاریه سرخ است که از دولت‌ها می‌خواهد وی را بازداشت کنند و به عراق تحویل دهند که هم اکنون محاکمه غیابی او نیز در آن جریان دارد.

طارق الهاشمی که از دیروز به اتهام دست داشتن در عملیات تروریستی تحت تعقیب بین المللی قرار گرفته، در استانبول به سر می‌برد و نخست وزیر ترکیه نیز در روزهای گذشته اعلام کرده که؛ وی برای معالجه در این کشور به سر می‌برد و پس از پایان درمان به عراق بازخواهد گشت. ولی دیروز «بکر بوداغ» معاون داود اوغلو با اعلام این خبر که ترکیه کسانی را که به آنان کمک می‌کرده است (منظور طارق هاشمی) تحویل نخواهد داد.

همچنین بوزداغ گفت: «اینکه نام کسی بین افراد تحت تعقیب اینترپل باشد البته مهم است. ما هم از دولت عراق خواسته‌هایی داریم. آنجا هم کسانی که در عملیات تروریستی دست دارند و به اقداماتی علیه کشور ما دست زده‌اند هستند که ما آن‌ها را می‌خواهیم، اما تا امروز از دولت عراق پاسخی دریافت نکرده‌ایم».

این موضع گیری‌های غیر دوستانه اخیر مقامات ترکیه علیه دولت نوری مالکی در حالی صورت می‌گیرد که؛ روابط آنکارا- بغداد در پرتو سیاست تنش صفر با همسایگان احمد داود اوغلو بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ توسعه پیدا کرد و زمینه‌ها و بسترهای لازم برای ایجاد یک رابطه بلند مدت و استراتژیک میان دو همسایه که دارای اختلافات تاریخی نیز بودند شکل گرفت.

طی این مدت توسعه روابط سیاسی میان دو کشور به حوزه همکاری‌های اقتصادی نیز تسری یافت به گونه‌ای که حجم تجارت میان دو کشور به بیش از ۱۲ میلیارد دلار در انتهای سال ۲۰۱۱ میلادی رسید. از این رو بسط و تعمیق روابط دو کشور نوید یک آیندة روشن برای همکاری آنکارا- بغداد می‌داد که در پرتو آن منطقه نیز می‌توانست از این رابطه منتفع شود.

اما سیر حوادث در دو کشور به گونه‌ای رقم خورد که نه تنها در حال حاضر امید به توسعة روابط در آینده را کم‌ رنگ کرده، بلکه تنش میان دو کشور به بالا‌ترین حد در سالیان اخیر رسیده است. گرچه موضوع طارق ‌الهاشمی در حال حاضر منجر به افزایش تنش میان ترکیه و عراق شده است اما باید به این موضوع توجه داشت که مواضع ترکیه در قبال دولت مرکزی در عراق صرفا ناشی از نگرانی آنکارا از سرنوشت سیاسی طارق‌الهاشمی در عراق نیست، در این راستا منافع استراتژیک ترکیه چراغ راهنمای سیاست خارجی این کشور در قبال عراق است.

۱- تلاش برای تغییر معادلات سیاسی در عراق و افزایش نقش گروه‌‌های سنی و سکولار؛ به همین منظور حمایت دولت ترکیه از ائتلاف العراقیه در انتخابات پارلمانی مارس ۲۰۱۰ که متشکل از شیعیان سکولار و سنی‌های پرنفوذ در عراق بودند در راستای این سیاست صورت گرفت. از این رو انتخابات پارلمانی عراق در دو سال پیش را باید نقطة آغاز اختلاف میان دولت مرکزی عراق و دولت ترکیه دانست. در این چارچوب هدف اصلی ترکیه بر هم زدن معادلات سیاسی در داخل عراق با هدف به قدرت رساندن احزاب و گروه‌های نزدیک به آنکارا می‌باشد.

۲- بر هم زدن معادلات استراتژیک منطقه‌ای و کاستن از نفوذ بازیگران منطقه‌ای؛ به قدرت رسیدن مجدد ائتلاف قانون به رهبری نوری‌المالکی که از نظر سیاسی و ایدئولوژیک به ایران نزدیک بوده و روابط قوی و پایداری با ایران دارد بر نگرانی‌های منطقه‌ای ترکیه افزوده است. از این رو ترکیه همواره با اتخاذ سیاست ‌های مختلف به دنبال تغییر در این وضعیت بوده تا بتواند با همراه ساختن مقامات سیاسی عراق اهداف منطقه‌ای خود را پیش برده و با کمترین هزینه بیشترین منافع را عاید دولت ترکیه نماید. در این میان باید گفت هدف اصلی ترکیه از مداخله در عراق به قدرت رساندن احزاب موافق با ترکیه و استفاده از کارت نخبگان سیاسی جدید در این کشور با هدف بر هم زدن موازنه قوا در سطح منطقه و کاستن از نقش و نفوذ ایران در منطقه خاورمیانه بوده است. در این راستا ترکیه از حمایت برخی از کشورهای عربی به خصوص عربستان سعودی و قطر نیز برخوردار است.

از این رو باید گفت که؛ موضوع طارق‌الهاشمی از دو جنبه قابل بررسی است. نخست این موضوع باید در چارچوب روابط نزدیک میان آنکارا و هاشمی مورد ارزیابی قرار گیرد. هاشمی یکی از متحدین عراقی نزدیک ترکیه است. در این چارچوب هاشمی جایگاه ویژه‌ای در سیاست ترکیه دارد. دوم اینکه موضوع هاشمی باید در چارچوب روابط میان دولتی ارزیابی شود.

همانگونه که گفته شد تلاش ترکیه برای نقش آفرینی بیشتر در عراق تابعی است از نگرانی‌‌های استراتژیک و منافع این کشور در سطح منطقه‌ای. اما به نظر می‌رسد در شرایط فعلی که ترکیه به دلیل مواضع ضد سوری در تنش با همسایگان خود به سر می‌برد، افزایش تنش سیاسی میان ترکیه با همسایة دیگر که کاهش روابط اقتصادی را نیز در پی خواهد داشت را می‌توان بازی دانست که بازندة اصلی آن ترکیه خواهد بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: